Thursday, May 3, 2012

ဘယ္သူေမ့ပါႏိုင္လိမ့္

သစ္႐ြက္စိမ္းစိမ္း
တာအုပ္ေဘးမွာ
ေခ်ာင္းေရေလးက ေအးလွေပ။


ခင္တန္းကေလး
ခ်ဳံပုတ္ေဘး
ခ်ဳိခ်ဳိးေအးေအး ျမည္တြံေန။


လုံးမတသင္း
ေရခပ္ဆင္း
ေနမင္းႀကီးရဲ႕ ဆည္းဆာခ်ိန္။


မယ္ဇယ္ပင္ရင္း
သူငယ္ခ်င္း
ပုေလြသံက လြင္လို႔ေန။


ေက်းလက္အထာ
တသက္တာ
ေမ့မရတာ ငါတို႔ေလ...။

No comments:

Post a Comment

ပန္းရနံ႔တို႔ သင္းပ်ံ႕ေနေသာအခါ မာယာတို႔သည္ လွည့္စားရန္ အားေကာင္းလာတတ္၏...။

ေရးခဲ့တာေတြ