Wednesday, May 16, 2012

အေမ

ေမ့ဂုဏ္အင္ကို
အာကာေဝဟင္
ပင္လယ္သမုဒ္
ဘယ္ပုံထုတ္၍
ဓေလ့ႏွင့္ႏႈိင္း
မ႐ိုင္းစိုင္းပါေလႏွင့္။

ေမ့ပုံမ်က္ႏွာ
ပင္လယ္ျပာႏွင့္
မႏိႈင္းစာသင့္ေပ
ဆိုပါေလလွ်င္
မိုးေသာက္ခါတြင္
ႏွင္းေပါက္ေလာက္သာ
မ႐ွိရာဘူး။

ေမ့၏ေမတၱာ
သမုဒၵရာႏွင့္
မႏႈိင္းဆသင့္ေပ
ဆိုေလပါလွ်င္
ျခင္ယင္ေပါက္ထြင္း
အပ္တစင္းမွ်
မနက္ရာဘူး။

ထို၍ထိုမွ်
ဆင့္ကြာဟ၍
မခ်င့္မေထာက္
ေမ့ဂုဏ္ေျမွာက္လွ်င္
ဘဝဂ္တြင္မူ
တူမရွိပ
ေမ့ဂုဏ္ဆသည္
ျမင့္မိုရ္ေတာင္ႀကီး ဆီးသီးေစ့။

No comments:

Post a Comment

ပန္းရနံ႔တို႔ သင္းပ်ံ႕ေနေသာအခါ မာယာတို႔သည္ လွည့္စားရန္ အားေကာင္းလာတတ္၏...။

ေရးခဲ့တာေတြ