လူ႔ကဗ်ာ

တခ်ဳိ႕ကဗ်ာေတြက
ေတာင္ေပါက္ေနၾကတယ္...
တခ်ဳိ႕စာေတြၾကေတာ့
ခ်ဳိေပါက္ေနတယ္...
သူ႔အဓိပၸါယ္သူပါပဲ
ဒါေပမဲ့
လူ႔အဓိပၸါယ္က မဲ့ေနတယ္...။

လူေရးတဲ့စာဟာ
မာယာေတာ့ ပါၾကတာပဲ
ရည္ရြယ္ခ်က္ပဲ မေပ်ာက္ဖို႔လိုတယ္
ဆဲခံရလည္း
ျမတ္တာပဲေလ...။

သဲနာေတာ့
ကာရံေတြက ေကာ့ပ်ံလာတတ္တယ္
ေက်ာ့တိုင္းလဲ လွသေပါ့
ဒါေပမဲ့
ေခါင္းေတာ့ မေမာ့ေလနဲ႔
အိမ္ေနာက္ေဖးက လူေတြနဲ႔ သိပ္တည့္တာမဟုတ္ဘူး...။