Friday, May 28, 2010

ဖိုးမထိုက္တဲ့ ထုတ္ကုန္မ်ား

လမ္းတုိင္းကို ေလွ်ာက္တတ္ဖို႔ဆိုတာ
အရည္အခ်င္းဟာ ရွိရတယ္
အရည္အခ်င္းရွိၿပီး အတၱႀကီးရင္
နယ္ပယ္တခုမွာပဲ လသာႏုိင္မယ္...။

ႏြားေျခရာကြက္လား
မူးလား
၀ါလုံးေခါင္းလား
ကြဲကြဲျပားျပား သိဖို႔လိုတယ္
ဒီထက္ပိုၿပီး
ငါမဟုတ္တဲ့ ငါမ်ားအတြက္
သင့္ရဲ႕ အေရာင္ဟာ
ေတာက္ပဖို႔လိုတယ္
မဟုတ္ရင္ ထင္တလုံးနဲ႔ပဲ
ငါစြဲေတြနဲ႔ ပိုးဖလံျဖစ္သြားႏိုင္တယ္...။

တခဏမွာ
မ်ဳိးစားငါးရာထုတ္ႏိုင္တဲ့ လုပ္ငန္း
သင့္ရဲ႕ ပင္ပန္းခံမႈကို
ခ်ီးၾကဴးလိုပါတယ္။
ဒါေပမဲ့...
ငါးႏွစ္မွာ တမ်ဳိးထုတ္တဲ့
ကုန္မ်ဳိးေလာက္ေတာ့
သုံးခံႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး...။

ဘယ္အတတ္ပညာမဆို
ကိုယ့္တြက္လား၊ သူ႔တြက္လား
တန္ဘိုးထားမႈက
ေစ်းႏႈန္းနဲ႔သတ္မွတ္ လိမ့္မယ္။
ဘယ္အသိပညာမဆို
ကိုယ္က်ဳိးတြက္လား၊ မ်ားက်ဳိးတြက္လား
သင့္ရဲ႕ ခံယူခ်က္က
မွ်တတဲ့ ေစ်းႏႈန္းနဲ႔ သတ္မွတ္လိမ့္မယ္
တန္ဘိုးဆိုတာ
သုံးစြဲသူတို႔က သတ္မွတ္တာျဖစ္တယ္...။

No comments:

Post a Comment

ပန္းရနံ႔တို႔ သင္းပ်ံ႕ေနေသာအခါ မာယာတို႔သည္ လွည့္စားရန္ အားေကာင္းလာတတ္၏...။

ေရးခဲ့တာေတြ