Saturday, May 22, 2010

႐ုပ္နာမ္ ႏွာေစးပုံ

ဒီကေန႔ဟာ
ေလးကြ်န္းပိုင္တုိ႔ရဲ႕
အိေႁႏၵပ်က္ရတဲ့ေနေပါ့
ဒီတပြဲက
ေက်ာ့စရာမရွိေလေတာ့
အေသာ့ေႏွာေပမယ့္
တိုက္ကြက္ကမမိ...။

ေနာက္ဆုံးခရာတခ်က္ဟာ
ေျပာင္းျပန္စီးေသာျမစ္မွာ
ေပၚလိုက္ျမဳပ္လိုက္
တိုက္႐ိုက္ေသြးတို႔ မစီးဆင္းေတာ့...။

က်ယ္ေလာင္လာတဲ့
လက္ခုတ္သံေတြဟာ
ငါ့အတြက္
အႏွစ္သာရမပါေလေတာ့
ထိခ်က္ကနာတယ္
အေရာင္ေတြ လြင့္ပ်ယ္သြားတာ တကယ္ပဲ...။

ဒီတည အိပ္လုိ႔မရခဲ့ဘူး
အ႐ူးတပိုင္းဆိုလည္း မွန္ပါတယ္
မူးသမားတို႔ သမိုင္းထဲ
အၿမဲေရာက္ခ်င္ေနေတာ့တယ္
မိုးသည္ မစဲ ရြာေနတုန္း...။

No comments:

Post a Comment

ပန္းရနံ႔တို႔ သင္းပ်ံ႕ေနေသာအခါ မာယာတို႔သည္ လွည့္စားရန္ အားေကာင္းလာတတ္၏...။

ေရးခဲ့တာေတြ