ျဖဴသန္႔စင္ၾကယ္ ကေလးငယ္

လူကေလးက အရြယ္ငယ္
ႏို႔ခ်ဳိစုိ႔ကာ ရယ္တတ္တယ္။

ေမေမ့ခ်စ္က ပိုျပန္ေတာ့
တခစ္ခစ္နဲ႔ ရယ္လုိ႔ေပါ့။

ငါးႏွစ္ေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းကိုပုိ႔
ကႀကီးခေခြး စာအံလုိ႔။

တစ္ႏွစ္သုံးေလး ဂဏာန္းသင္
ပညာရွိႀကီး ေမာင္ေမာင္ထင္။

ေန႔ညအိမ္စာ ရေအာင္လုပ္
ပုစၦာေတြကို အေျဖထုပ္။

အေၾကြးမထား ႀကိဳးစားတာ
စာေျဖခန္းမွာ ေပ်ာ္လုိ႔ပါ။

ေအာင္စာရင္းကို ေျပးၾကည့္ၾက
ေမာင္ေမာင္ထင္တုိ႔ ပထမ။

ငယ္စဥ္အခါ ပညာရွာ
လူေတာ္ျဖစ္ဖုိ႔ ခြင့္ေရးပါ။

ခြင့္ေရးေတြကို မလြတ္တန္း
ဂ်ဳိးေထာင္နည္းလို႔ ဖမ္း။

စိတ္ေကာင္းရွိၿပီး ေစတနာ
လူႀကီးမိဘ ႐ုိေသပါ။

လုပ္သင့္ရာ ေအာင္ေစေၾကာင္း
ေမတၱာေတြ ခေညာင္း
ကေလး သူေတာ္ေကာင္း။