Monday, May 24, 2010

ဒို႔ရြာ (ႏို႔၀ါ)

လူတိုင္းမွာ...
ရြာကေလးတရြာစီ ရွိေနၾကတယ္
ခ်စ္စရာ့နာမည္ေလးေတြနဲ႔
တခ်ဳိ႕ရြာက စည္ကားတယ္
တခ်ဳိ႕ရြာက ေနခ်င့္စဖြယ္
တခ်ဳိ႕ရြာကေတာ့ပ်င္းစရာပါ...။

ယံမဂၤလံ စာအံသံေတြရွိတယ္
ေဖာ္ေရြတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြရွိတယ္
ေပေတတဲ့ အ႐ူးငေဖ တေယာက္ရွိတယ္
ထုံးျဖဴေစတီေလးနဲ႔ ရြာဦးေက်ာင္းေလးရွိတယ္
အရသာစုံတဲ့ ခ်ဳိခ်ဳိတို႔ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ရွိတယ္
ျခကိုက္ေနတဲ့ စာတိုက္ပုံးေလးရွိတယ္
အခု အကုန္လုံး ျပတိုက္ေလးလို ၿငိမ္သက္ေနတယ္ေလ...။

၀က္ေအာ္သံ
ဝတ္ေလွ်ာ္သံ
ၾကက္ကေတာ္သံ
ရြာေဆာ္သံ
အၿမဲညံေနတဲ့
သံစုံတီး၀ိုင္းေလးလည္း ရွိတယ္...။

လြမ္းစရာေတြပါ
စားလို႔မရတဲ့ အရသာေတြ
ေမ့လုိ႔မရတဲ့ ဓေလ့ေတြ
အဖိုးျဖတ္လို႔မတဲ့ ေမတၱာဓာတ္ေတြ
ေမႊးပ်ံေနတဲ့ ပန္းရနံ႔ေတြ
ငါေလ...
ဒါေတြကို
ဘယ္ခ်ိန္ျပန္ရမလဲ...။

No comments:

Post a Comment

ပန္းရနံ႔တို႔ သင္းပ်ံ႕ေနေသာအခါ မာယာတို႔သည္ လွည့္စားရန္ အားေကာင္းလာတတ္၏...။

ေရးခဲ့တာေတြ