ဆိပ္ေန႔၊ ည

ေနေပ်ာက္လိုက္
ညေရာက္လိုက္ေပါ့
စကၠန္မ်ား ေျပးလႊားေနတယ္
ၾကာညဳိအနံေတြ အၿမဲသင္းေနတယ္
ပိုးဟပ္မည္းေတြက ေနရာအႏွံ႔
ခန္းပတ္ပတ္လည္မွာလည္း ၀ိုင္ယာေတြနဲ႔
အသက္ဆက္ခဲ့တာ ႏွစ္ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မယ္
ဒီခန္းပတ္လည္မွာ ဒီတိုင္းျခည္းပါပဲ...။

ေလာင္စာေတြ ထည့္သြင္းတယ္
ေနာင္မွရပါေစ
ေနာင္တေတြတန္းလန္း
ရမ္းတယ္လို႔ေတာ့ မထင္ပါနဲ႔
ဘယ္လူကိုမွ ေခြးမထင္ဘူး
ပုလင္းတူ ဘူးဆို႔ေတြ ထြက္သြား...
ေကာင္းတူ ဆိုးဘက္ေတြ ထြက္သြား...
ဒိုးတူ ေပါင္ဖက္ေတြ ထြက္သြား...
ဒါဟာ
၂၀၀၉ မွာ မရလိုက္တဲ့ ေနာင္တေတြပါ...။

ေဆးလိပ္ေတြ မေသာက္နဲ႔တဲ့
ဆိပ္ေတာက္ေတြဆိုပဲ
ေခါက္ေခါက္ခါခါ ဒီစကားေတြ
ငါမၾကားခ်င္ေတာ့ဘူး
ဒီအသက္က
မဟုတ္လည္း ထြက္ခြာမွာပဲ
ေနပါလို႔ တားပိုင္ခြင့္မရွိ
ငါသိပါတယ္..
ငါ့လုပ္ရပ္ေတြအတြက္ ငါေၾကနပ္ပါတယ္
တကယ္ဆို
အဲဒါ ဆိပ္မဟုတ္ဘူး
လူၾကားမွာ ဘီလူးရွိေနတာက
အဆိပ္ကြ...။
အဓမၼကို ဆိပ္လို႔ေခၚတယ္ဟ
မွတ္ထားကြ မွတ္ထား...။