Friday, May 21, 2010

ဘ၀ ဖြင့္ဆိုခ်က္

ဗိုင္း... ကနဲ
လဲက်သြားတာဟာ
စကၠန္႔မွာ တခ်က္တည္း
ျပန္မတ္ဖို႔ က်ဳိးစားတဲ့အခါ
တံတိုင္းမ်ားက အထပ္ထပ္
ငါ့တြက္...
ကြက္လပ္တေနရာ က်န္ေသးလား...။

အေမေတာ္သေလာက္
သားကဖ်င္းပါတယ္
တကယ္ဆို
အေမ ႏို႔ခ်ဳိမတိုက္သင့္
စံနစ္ေတြမ်ား ေျပာင္းၿပီလား...။

ငါက...
ေမတၱာကို မခံယူတတ္သူကိုး
ခ်ဳပ္႐ိုးေတာင္ မက်က္ေသးတာ
ငါ့အတြက္ သစၥာဟာ
ဘာမ်ား အဓိပၸါယ္ရွိမလဲ...။

လူတိုင္းေလွ်ာက္ေနတဲ့
ခရီးလမ္းကို
ငါက ၾကမ္းတမ္းတယ္လို႔ နားေနခဲ့
တကယ္ေတာ့...
ဘ၀ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို မသိလို႔...။

No comments:

Post a Comment

ပန္းရနံ႔တို႔ သင္းပ်ံ႕ေနေသာအခါ မာယာတို႔သည္ လွည့္စားရန္ အားေကာင္းလာတတ္၏...။

ေရးခဲ့တာေတြ