Friday, May 21, 2010

ႏွစ္လိုဖြယ္ ေ၀ဒနာ

ႏုနယ္စဥ္က
ႀကီးမားတဲ့ ေ၀ဒနာတခုဟာ
ကံ၏ စီမံရာျဖင့္
မလႊဲေတာင္ၾကားမွာ
ျမဳပ္ႏွံခဲ့ရတယ္...။

ေ၀ဒနာ သက္သာ႐ုံ
တခဏမွာ
ငါရဲ႕ မွန္တရားတခုေၾကာင့္
ေတာေခ်ာက္ခံခဲ့ရတယ္...။

ေတာေခ်ာက္လုိ႔
လမ္းေပ်ာက္ေနတုန္း
ေ၀ဒနာဆိုးတခု
လန္႔ႏိုးလာျပန္တယ္...။

အဲဒီေ၀ဒနာေၾကာင့္
ေဖာက္ျပန္ေနတဲ့
ေလာက္ေကာင္ေတြကို
ျပန္ၿမိဳမေကာင္းတဲ့ ထီြဖြယ္လို႔
ျမင္ႏိုင္ခဲ့တယ္...။

အဲဒီအခ်ိန္ဟာ
မကြဲျပားတဲ့
သူေယာင္မယ္ေတြၾကားမွာ
ဗလာမဲေတြကို
ဆြဲထုတ္ျပႏိုင္ခဲ့တယ္...။

အဲဒီဗလာမဲေတြဟာ
ဖန္တရာမကတဲ့
ဘ၀ေတြမွာ
ႀကံရာမရတဲ့အခါ
အသုံးျပဳႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ ယုံၾကည္တယ္...။

အခုေတာ့
ဆုံခ်က္မ်ား အံေခ်ာ္တိုင္း
စိတ္႐ိုင္းေတြ မထြက္က်ေအာင္
ေႏြေခါင္ေခါင္မွာ
ေစာင္ၿခဳံလို႔ အိပ္ေနဆဲပါ...။

No comments:

Post a Comment

ပန္းရနံ႔တို႔ သင္းပ်ံ႕ေနေသာအခါ မာယာတို႔သည္ လွည့္စားရန္ အားေကာင္းလာတတ္၏...။

ေရးခဲ့တာေတြ