Monday, December 27, 2010

လိမၼာတဲ့ ဆုတ္ေခတ္

လဲေသေလာက္ေအာင္
ငါမမိုက္ခဲ့ပါဘူး
ဒါေပမဲ့
ဒဏ္ျပန္တိုက္စစ္က
ျမန္ဆန္လိုက္တာေနာ္...။

လာသာေဆာင္ထြက္ၾကည့္
လလည္းမေတြ႕
ေလလည္းမတိုက္
ၾကယ္လည္းမလင္း
ခပင္းဥႆုံ
ပ်က္ယြင္းကုန္ၿပီ
ခြ်တ္ယြင္းကုန္ၿပီ
ကမၻာပ်က္ေတာ့မည္
မွန္ႏိုင္သည္
ငါယုံၿပီ
ဆုတ္ေခတ္ေလ
ဆုတ္ကုန္ၿပီ
မွန္တရားေတြ၊ သစၥာေတြ၊ ေမတၱာေတြ
က႐ုဏာေတြ၊ မုဒိတာေတြ၊ ဥေပကၡာေတြ
ဆုတ္ၿပီးရင္းဆုတ္
ယုတ္ၿပီးရင္းယုတ္
အဟုတ္ပဲ
ဟုတ္ၿမဲ...။

No comments:

Post a Comment

ပန္းရနံ႔တို႔ သင္းပ်ံ႕ေနေသာအခါ မာယာတို႔သည္ လွည့္စားရန္ အားေကာင္းလာတတ္၏...။

ေရးခဲ့တာေတြ