Wednesday, June 2, 2010

ဒုတိယ ဇရပ္

ေႏြ...
ၾကည္းပင္ေတြ အၿပိဳင္းၿပိဳင္း
ကိုင္း၊ ခက္၊ လက္...
ေလကသြက္သြက္ရယ္
ေတာေရာက္ ေတာင္ေရာက္ေျပာ
ညနက္ေအာင္ထိုင္ၾကတယ္...။

စစ္ကိုင္းေတာင္႐ုိးက
မိန္မိန္ပ်ပ်
မီးလုံးလွလွေလးေတြ
ႏွစ္စင္းၿပိဳင္ သက္ျခင္းကြာလွတဲ့
ညီကိုေမာင္ႏွမေတြ
မီးေလးေတြ အစီအရီထြန္းလို႔...။

ဟို... အေရွ႕က
ဂ်ဳံးဂ်ဳံး ဂ်ဂ်... မီးရထားေကာင္
ေျမာက္နဲ႔ ေတာင္ကိုေျပးလုိ႔
ညိဳ႕ညိဳ႕သာ ျမင္ရတဲ့
ရွမ္းေတာင္က အေရာင္လဲ့လဲ့
လင္းတခ်က္ မလင္းတခ်က္ေတြ
ညရဲ႕အခင္းအက်င္းမွာ
ဇြန္ပန္းနံ႔ေတြ သင္းလုိ႔...။

အေမွာင္ကုိခြင္းလာတဲ့..
တြံေတးရဲ႕ သီခ်င္းသံ
ေပါက္ပြင့္က်သံနဲ႔ ေခြးအူသံ
မယ္ဇယ္တန္းရဲ႕ ရြက္ျခင္းယွက္သံ
တိုင္ေျခရင္းက လႈိုင္းၾကက္ခြတ္သံ
ဂ်က္ကေလးလဲ ပ်ံလုိ႔
မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္နဲ႔ေပါ့...။

ေလေျပက ပိုသြက္လာသလို
ညကလည္း ပိုနက္လာတယ္...
မိုးေသာက္ယံေတာင္ ေက်ာ္ၿပီးကိုး
တေရးေတာ့ သိုးၾကအုံးေပါ့...။

No comments:

Post a Comment

ပန္းရနံ႔တို႔ သင္းပ်ံ႕ေနေသာအခါ မာယာတို႔သည္ လွည့္စားရန္ အားေကာင္းလာတတ္၏...။

ေရးခဲ့တာေတြ