ခနဲ႔တဲ့တဲ့
ရိသက္သက္
အမုန္းေတြဖက္ၿပီး
တားဆီးမရ
ထြက္ေျပးသူ။
ငါတို႔တြဲလက္ေတြ
ကမၻာတည္သမွ်
႐ိုးေျမက်ေအာင္
ထာဝရခိုင္ၿမဲဖို႔
ငါတို႔ေျပာခဲ့ၾကစကားေတြ
ေလေပြတခ်က္နဲ႔ပဲ
လြင့္ပ်ယ္ခဲ့ရတယ္။
ေမတၱာယွက္လို႔
ေတြ႕ခဲ့ၾကသလို
ေပါင္းဖက္ႏိုင္ဖို႔
သစၥာထားခဲ့ၾကတယ္
ေဝးဖို႔ဆိုတာ
မေတြးခဲ့ဖူးတာ အမွန္ပါ
မမုန္းေၾကး၊
မေမ့ေၾကး
ကတိေတြ အခါခါေပးခဲ့ၾကတာ
ဖန္တရာမကပါဘူး
အခုေတာ့ ကံေစရာတဲ့လား။
ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္
ဘာေတြျဖစ္ျဖစ္
အေၾကာင္းသင့္ရင္
ျပန္လာခဲ့ပါ
ငါ့ကမၻာမွာ
မင္းအတြက္သာ ေနရာ႐ွိတယ္။
1 comment:
ျပန္လာမွာပါ....ေလာင္စာက ေစာင္႔ေနမွာေသခ်ာလို႔လား..(စတာေနာ္)
ကဗ်ာေလး ခံစားသြားပါတယ္.....
ခင္တဲ႔...မုိးနတ္
Post a Comment