က်ေနာ့္ ေမြးေန႔မွာ ထူးထူးျခားျခား ေမြးေန႔လက္ေဆာင္တခု ရဖူးပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ဝတုတ္တုတ္ေလးနဲ႔ ခ်စ္စရာ ဝက္ကေလးတေကာင္ပါပဲ။ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ေပးပို႔သူ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ဘာသေဘာနဲ႔ ေပးပို႔မွန္းမသိေပမယ့္ သူေပးပို႔တဲ့ ဝက္ကေလးကို ၾကင္ၾကင္နာနာပဲ ေမြးျမဴထားခဲ့ပါတယ္။ ေမြးေန႔မွာ လက္ေဆာင္အျဖစ္ ရခဲ့တဲ့ ဝက္ကေလးဆိုေတာ့ ပိုၿပီး ဂ႐ုစိုက္ ၾကင္နာခဲ့ပါတယ္။
ဝက္ကေလးနဲ႔ အတူေနခဲ့တာ ႏွစ္ခ်ီၾကာခဲ့ၿပီမို႔ ဝက္ကေလးဟာ စကားမေျပာတတ္ေပမဲ့ က်ေနာ္ရဲ႕အထာကိုေတာ့ စြဲၿမဲစြာ မွတ္မိေနပါတယ္။ ဝက္ကေလးဟာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ခ်ိန္မွာ ဂ်ီက်တာကလြဲလို႔ က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ေအးေဆးစြာ ေနတဲ့ ဝက္ကေလးပါ။ ဒါေပမယ့္ ဝက္ကေလးဟာ ေတာ္ေတာ္ေလး အိပ္ႏိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ္မႏုိးခင္ တခါမွ မႏိုးပါဘူး။
မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ ဝက္ကေလးဆီကိုသြားၿပီ ႏႈိးရပါတယ္။ ဝက္ကေလးဟာ ႏႈိးလိုက္တာနဲ႔ ကျပာကယာ ထပါတယ္။ လူေတြလို မထခ်င္ထခ်င္နဲ႔ ဘယ္ျပန္ညာျပန္ လိွမ့္ၿပီးအိပ္ေနတာမ်ဳိး တခါမွ မႀကဳံဖူးပါ။ မ်က္ႏွာသစ္ ကိုယ္လက္သန္႔စင္ၿပီး ဝက္ကေလးနဲ႔အတူ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ပါတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္မထြက္ခင္မွာ အတူေန သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အခန္းတံခါးကို မိုးလင္းလို႔ ဘယ္ခ်ိန္႐ွိၿပီ အိပ္ယာထခ်ိန္ တန္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သတိေပးပါတယ္။
သာယာၾကည္လင္တဲ့ မနက္ခင္းရဲ႕ ေအးျမတဲ့ေလကို အားပါးတရ႐ႉ႐ႈိက္ၿပီး ကိုယ္လက္ေလ့က်င့္ခန္းမ်ား သိမွတ္သမွ်လုပ္ပါတယ္။ တနာရီခန္႔ လမ္းေလွ်ာက္၊ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ၿပီး အိမ္ကို ျပန္လာတဲ့ အခါမွာ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ အိပ္ေကာင္းေနဆဲပါပဲ။
က်ေနာ္က သူငယ္ခ်င္းကို ေတာ္ေတာ္က်က္သေရတုန္းတာပဲ။ ဒီခ်ိန္ႀကီးထိ အိပ္တုန္းပဲ။ သူ႔ကိုယ္ေစာင့္နတ္ကေတာ့ က်ိန္ဆဲေနေတာ့မွာပဲ။ က်ေနာ့္ ဝက္ကေလး အိပ္ပုပ္တယ္ဆိုေပမယ့္ ထခ်ိန္က် ပုံမွန္ထေသးတယ္။ ဒီလိုေတြးၿပီး က်ေနာ္သူ႔ငယ္ခ်င္းထက္ က်ေနာ့္ ဝက္ကေလးကို ပုိသံေယာဇဥ္ျဖစ္မိတယ္။ က်ေနာ္ ဘုရားဝတ္ျပဳတဲ့ အခ်ိန္မွာဆိုရင္လည္း ဝက္ကေလးဟာ အလိုက္တသိ လုံးဝအသံမျပဳဘဲ ညိမ္သက္စြာ ေနေပးပါတယ္။ က်ေနာ္က ဒီလို ေနေပးတဲ့အတြက္ သူလည္း ကုသိုလ္ရမွာပဲလို႔ ေတြးမိပါေသးတယ္။
အခုဆို ဝက္ကေလး ဆုံးပါးသြားတာဟာ ငါးႏွစ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ကိုေတာင္ ေရာက္ခဲ့ပါၿပီ။ က်ေနာ္အိပ္ယာထခ်ိန္ ပုံမမွန္တာလည္း ဒီေန႔အထိပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္ ဝက္ကေလးကို မေမ့ေသးပါဘူး။ ဝက္ကေလးနာမည္က ျဖဴေဖြးတဲ့။
1 comment:
ျဖဴေဖြးအေၾကာင္းေလးဖတ္ျပီး
အဲလုိအလုိက္သိတတ္တဲ႔အေကာင္းေလးေတြ ေမြးရတာ အရမ္းသံေယာဇဥ္ျဖစ္တယ္ေနာ္......
Post a Comment