Saturday, February 22, 2014

သူ႔ေမြးေန႔မွတ္တရ

ေငြျခည္ၾကာ ငုံအဖူးေပမို႔
ယုန္စႏၵာ ေရာင္ျဖာက်င္းေလေတာ့
ပြင့္လွာေပါ့ ပန္းေတာ္ျဖဴ
သင္းပ်ံ႕ေမႊးၾကဴ။

တည္သေႏၶ အခါရင့္ေလေတာ့
သူ႔ကေ႑ တခန္းပြင့္ၿပီေပါ့
အူဝဲသံတဲ့ ညံညံလူ
လွမၪၨူဴတဲ့ ပန္ေတာ္ပန္း။

ပန္ပြင့္ျဖဴ
ရနံ႔ၾကဴ မဂၤလာေန႔ေပမို႔
ေအာင္ဆုယူ ေမတၱာေပါင္းရယ္နဲ႔
သက္ရာေက်ာ္ ရွည္ၾကာေညာင္းပါလို႔
မ်က္ႏွာေတာ္ ၾကည္သာလန္းတယ္
ဘုန္းတင့္ေဝလွ်မ္း။

No comments:

Post a Comment

ပန္းရနံ႔တို႔ သင္းပ်ံ႕ေနေသာအခါ မာယာတို႔သည္ လွည့္စားရန္ အားေကာင္းလာတတ္၏...။