Sunday, February 17, 2013

တေကြ႕


မ်က္ရည္တစက္ က်ခဲ့ၿပီ 
မဟာပထဝီ တည္တန္႔ေစ

႐ႈိက္သံတခ်က္ သဲ့ခဲ့သည္ 
ေျမာက္ျပန္ေလျပည္ ေအးျမေစ

မ်က္ႏွာတခ်က္ မဲ့ခဲ့သည္ 
ၾကယ္တာရာတို႔ လင္းလဲ့ေစ

ထီးတည္းက်န္လ်က္ ေနရၿပီ 
မ်က္ႏွာစုံညီ ၿပဳံး႐ႊင္ေစ

ခ်စ္ပါေသာ္လည္း ခြဲခဲ့သည္ 
ေသမင္းႏိုင္ငံ ႐ွင္သန္ေစ

မခ်စ္ေသာ္လည္း တြဲရသည္ 
႐ွင္သန္ျခင္းတို႔ ေသဆုံးေစ

နိမ့္တုံျမင့္တုံ ႀကဳံခဲ့ၿပီ 
ဘုရားကားသည္ ျမင့္ပါေစ 
ေမ်ာက္ကား ေအာက္သာ ရွိပါေစ။

1 comment:

Post a Comment

ပန္းရနံ႔တို႔ သင္းပ်ံ႕ေနေသာအခါ မာယာတို႔သည္ လွည့္စားရန္ အားေကာင္းလာတတ္၏...။