Sunday, July 21, 2013

စိတ္ကူးယဥ္

ရပ္ဌာေန ဟိုတေထာင့္ဆီက
ၿပိဳမေယာင္ တိမ္ေတာင္တိုက္တို႔
ညိဳအေမွာင္ မႈိင္းခ်ိန္ခါငယ္
လႈိင္းေဗြခ်ာအေသာ့။
ဆိုင္းမေန သိမ့္သိမ့္ဖိုေအာင္
ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ ေၾကာက္စိတ္ပိုေတာ့။

ေဝးတေဆြ သက္ကလ်ာကို
ဖက္မခြာၾကင္ေနာ့္။
တသက္လ်ာ ေထြးလိုကေပမယ့္
ေဆြးပိုရ ျဖစ္အင္။
ခုမွာပင္ မယုယေပမယ့္
ျပဳသမွ် နီးဖို႔ရာပင္။

ဟိုေရွးကံ မွိန္ခဲ့တာမို႔
ေဆြမဲ့ကာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္တီးလို႔ရယ္
ပ်ဳိ႕ေမာင္ႀကီး ေတြးကလူဝယ္
ေဆြးဗ်ာပူတယ္။
ေနာင္ေသာ့ခါ ၾကင္သသူကို
ဆင္ရမူ စိတ္ကူးႏွင့္ေလး။

No comments:

Post a Comment

ပန္းရနံ႔တို႔ သင္းပ်ံ႕ေနေသာအခါ မာယာတို႔သည္ လွည့္စားရန္ အားေကာင္းလာတတ္၏...။