Sunday, July 21, 2013

ခေလးကေလး

ကေလးငယ္ ျပစ္အနာကင္းေတာ့
ခ်စ္စရာ မူဟန္
တင့္သပ ဆင္းသ႑ာန္႔ငယ္
ဝင္းဖန္႔ဖန္႔ ျဖဴစြာ။
႐ွင္းသန္႔သန္႔ ေက်ာ့အမူမွာ
ေတာ့္တဆူ ထြန္းလိမ့္ပင္သာ။

တကြ်န္းမွာ ယဥ္အတူလွ်င္
ျမင္ရသူ ေငးရေပမွာ။
ဆင္သယူ ေတာ္ဂမုန္းလိုပ
ေမာ္မဆုံး ႂကြားလို႔။
ေတာေတာင္ႏွံ႔ လန္းေဝျဖာတယ္
ဆန္းေထြလာ နန္းရေဝသို႔။

ေ႐ႊစိတ္ေသာ္ ခ်က္ေပၚလွ်င္ကြယ္
မ်က္ေတာ္ရွ စူေအာင့္ပါလို႔
ဆူေဆာင့္ကာ ၿငိဳးမဲ့ေပရွာ
ဆိုးႏြဲ႕ေလတာ။
သို႔တေစ မဲ့ရာေျပေသာ္
ခက္မေပြ တည့္ၾကျပန္ေသး။
မ်က္ေျဖေျပ စိတ္ေစေတာ့
ရွက္ပေလ ကေလးမို႔ေလး။

No comments:

Post a Comment

ပန္းရနံ႔တို႔ သင္းပ်ံ႕ေနေသာအခါ မာယာတို႔သည္ လွည့္စားရန္ အားေကာင္းလာတတ္၏...။