အေအး႐ွာလည္း
ပူတာပဲ ဖတ္တင္တယ္
ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ႐ွာလည္း
နာက်င္မႈပဲ ဖတ္တင္တယ္
ၾကင္နာမႈ႐ွာလည္း
ရင္နာရတာပဲ ဖတ္တင္တယ္
ငါ့ဘဝဟာ သန္းေခါင္ညေပါ့။
အခ်စ္႐ွာလည္း
အမုန္းပဲရတယ္
ငါကၿပဳံးျပ
သူမဲ့ျပ
ငါ့အၿပဳံးေၾကာင့္
သူတို႔ဘာေၾကာင့္ မဲ့ၾကတာလဲ
ငါ့ဘဝဟာ သုညေပါ့။
လက္ယပ္ေခၚလဲ
ထြက္ေျပးတယ္
ခ်ည္ေႏွာင္ထားလဲ
ကိုယ္လြတ္႐ုန္းတယ္
ဆက္စပ္ထားလည္း
ဆက္ျဖတ္ပစ္တယ္
ငါဟာ အျပင္ကလူပါ။
နမ္းလို႔လည္း
မအီ
ဒါေပမယ့္
လွမ္းလို႔လည္း
မမွီပါ။
ခ်စ္လို႔လည္း
မဝ
ဒါေပမယ့္
သူေျပာတဲ့
တခဏ
ဆယ္ရက္ ဆယ္လ
ဆယ္ႏွစ္လား
ဆယ္ဘဝလား။
ခ်စ္ဒဏ္ရာ
ထိခံၿငိခံလို႔ မရဘူးဆိုတာ
မင္းသိသားနဲ႔…။
1 comment:
နမ္းလို႔လည္း မအီ
ဒါေပမယ့္
လွမ္းလို႔လည္း မမွီပါ။
ခ်စ္လို႔လည္း မဝ
ဒါေပမယ့္
သူေျပာတဲ့ တခဏ
ဆယ္ရက္ ဆယ္လ
ဆယ္ႏွစ္လား ဆယ္ဘဝလား။
ခ်စ္ဒဏ္ရာ ထိခံၿငိခံလို႔ မရဘူးဆိုတာ
မင္းသိသားနဲ႔…။
အုိ ...ဟုတ္ပါရဲ႕...
ေနာက္ဆံုးအပိုဒ္ေလးက ရင္ထဲ အထိဆံုးပဲ..:)
ရင္နဲ႔ ခံစားခဲ႔ပါတယ္ေလာင္စာေရ..
ဆက္လက္ထုဆစ္ႏုိင္ပါေစ....
ခင္မင္ေနတဲ႔....မုိးနတ္
Post a Comment