ဂုဏ္သတင္းေတြက၊ ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္
ဂႏိုင္ကစ၊ ပင္လယ္မွသည္၊ သမုဒ္ဆီသို႔
ပ်ံ႕ႀကိဳင္ပ်ံ႕ႀကိဳင္၊ သတင္းရနံ႔ေတြလႈိင္
သို႔ေသာ္…
စံပယ္ ျမတ္ေလး၊ သန္႔စင္ (သဇင္) ေအးကဲ့သုိ႔
မဟုတ္ပါေလ၊ အဆိုးေတြ၊ အဆိုးေတြ
ၾကားရသည္မွာေလ၊ နားဝမခ်ဳိသာေပ
သကာေဆြ ဘယ္မွာပုန္းပါလို႔
မ႐ွာေဖြ အမွန္ပင္ျပဳန္းေလေပါ့
ေလာကဓံေတြ ဆိုးလွပါေပ။
တဦးနဲ႔တဦး၊ ၾကည္ႏူးခ်စ္ခင္
ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္၊ ၾကင္နာရမေလ
ငါတို႔အေမ၊ အေဖစပါလို႔
ဆရာမ်ားက ဆုံးမတဲ့စကားေတြ
အခုေတာ့ျဖင့္….
တဦးနဲ႔တဦး၊ နဖူးထိပ္ကြက္
လယ္ဇက္ကိုစင္း၊ ဘဝနင္းကာေလ
ငါ ငါ ငါ ငါနဲ႔
အတၱၿပိဳင္ၾက၊ မာနတံခြန္ေတြ
တလူလူလႊင့္၊ မူက်င့္ဆိုးေတြ
ျမင္မဆုံးပါေပ၊ ၾကားလို႔မဆုံးပါေပ။
ဒီလိုေတာ့ျဖင့္၊ စနစ္အေျခေတြ
ပ်က္ေသြယိုယြင္း၊ ဘယ္ပုံသင္းကမွ
မလွမပ၊ အုံႂကြကာေန
ငါဆိုတဲ့…. မင္း၊ ေ႐ွာင္ကြင္းလြတ္ဖို႔….
လင္းေပ်ာက္လို႔… အေမွာင္ကမၻာထဲ
မခ်င့္မရဲနဲ႔….. ပုန္း
ပုန္းရေတာ့မွာ မေသြ။
No comments:
Post a Comment