မာန္

ငါငါငါႏွင့္
ျပာျပာသလဲ ေ႐ွ႕တန္းတင္
မိုးတိမ္ရိပ္ဆင္။

အတၱေရျပင္
လႈိင္းေလတို႔အၾကား
သင့္ခႏၶာ သင့္မာန
ၿမဲႏိုင္ပါ့မလား။

သူသူသူသူသူ

သခင္ စိတ္ခ်မ္းသာပါေစေလ
ေဝေဝးကို ေရွာင္ခြာေပးပါ့မယ္။

ခ်စ္လို႔ ခ်စ္လို႔ ခ်စ္လို႔
ဟိုအေဝးေဝးမွာ ခိုုပုန္းၿပီး ေဆြးေနရစ္ပါမယ္။

သူစိတ္ခ်မ္းသာဖို႔
မၾကားႏိုင္တဲ့ အရပ္က
စိတ္ခ်မ္းသာပါေစလို႔ပဲ ဆုေတာင္းတတ္ေတာ့တယ္။

ဘာမွမစြမ္းေတာ့ပါလား
ခ်က္ခ်င္း အိုမင္း
ရင့္ေရာ္ ညႈိးေခ်ာက္
ျပတ္ေႂကြ
ေသျခင္းရဲ႕ အလွတရားတခုပါပဲ။