ေပါင္းမသင္
ေရမေလာင္း
ေနမထိ ေလမၿငိ
ပကတိ ေတာပန္းေလး
႐ိုး႐ိုးသားသား
ေမွ်ာင္လင့္ခ်က္ ေတာင့္တခ်က္မရွိ
ဘယ္သူ ျမင္ျမင္ မျမင္ျမင္
ဘယ္သူ ဆင္ဆင္ မဆင္ဆင္
ဘယ္သူ ခင္ခင္ မခင္ခင္
ဆင္ဆာမရွိ ပကတိလွေနမွာပဲ…။
ေျမာက္ေလေသြးလည္း
ေမႊးၿမဲေမႊး
ႏွင္းရည္ေအးလည္း
ေမႊးၿမဲေမႊး
ေနျခည္ေထြးလည္း
ေမႊးၿမဲေမႊး
ပုေလြေတးနဲ႔ ေမႊးေနဆဲ…။
ေ႐ြးခ်ယ္ခြင့္မရွိလို႔
ေတာမွာပြင့္ရတဲ့ အ႐ိုင္းပန္း
ေႂကြလမ္းတခုတည္းရယ္ပါ။
ဘယ္သူလွမ္းၿပီး
ဘယ္သူနမ္းမလဲ
ဘယ္သူျမင္ၿပီး
ဘယ္သူဆင္မလဲ
ဘယ္လို တုပၿပီး
ဘယ္သူ ယုယမလဲ…။
No comments:
Post a Comment