Saturday, March 5, 2011

မတရားသူႀကီးနဲ႔ ေနာက္ေန

တည္ၿငိမ္ေနတဲ့
ကိုယ္တိုင္လုပ္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္မဟုတ္တဲ့
တျခမ္းပဲ့ႏွလုံးသား
ရင့္က်က္ျခင္း၊ ေအးခ်မ္းျခင္း
ခန္႔ျငားျခင္း၊ ထည္ဝါျခင္း
သို႔မဟုတ္...
ေမာက္မာျခင္း၊ေအးစက္ျခင္း
ခက္ထန္းျခင္း၊ ေသြးႀကီးျခင္း
ဝိဝါဒ အယူအဆ
ပညတ္ေတြၾကား
ငါဟာ...
တုံးေအာက္ကဖား
ၿမဳံးမိတဲ့ငါးလိုပဲ...။

လူေတြက
ဘင္လာဒင္ႏွလုံးသားနဲ႔
ငါ့ကို သနားၾကတယ္
ဖတ္ဆယ္မရတဲ့
ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ သုခအတုေတြ
ေဒါသနဲ႔ ပခုံးဖက္ရန္ျဖစ္တတ္တဲ့
ေသာမနႆအတုေတြ
လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမရဲ႕
စာမ်က္ရာခ်ီတဲ့
ပိတ္ဆို႔တားဆီးမႈေတြ
ကိုယ္က်ဳိးမဖက္တဲ့ နာဇီတို႔ရဲ႕
တဖက္သတ္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ေတြ
တာဝန္မယူတတ္တဲ့
Human right ပြဲစားေတြ
ျမင္မွားမ်ားနဲ႔ စဥ္လာမရွိတဲ့
အာရပ္ကမၻာရဲ႕ ေဟာက္စားေတြ
ဒီၾကားထဲ... ငါက
ထမင္းလုံး တေစၦျဖစ္ေနရတယ္။

စစ္မွန္တဲ့ အတုေတြ
မွားေနတဲ့ အမွန္ေတြ
ပူေလာင္တဲ့ ႏွင္းမႈန္ေတြ
ေမ့ေနတဲ့ ေအာက္ေမ့မႈေတြၾကား
ငါဟာ ယားခံလို႔
ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကိုခြ်တ္...။


at 9:42 AM
Labels:

No comments:

Post a Comment

ပန္းရနံ႔တို႔ သင္းပ်ံ႕ေနေသာအခါ မာယာတို႔သည္ လွည့္စားရန္ အားေကာင္းလာတတ္၏...။