မေသခင္က ပုပ္တဲ့ မသာ

ေခတ္ပ်က္၊ ေခတ္ဆိုး
ေခတ္ညစ္၊ ေခတ္သုိးမွာ
လူရာဝင္မဝင္ခ်င္ဘူးေဟ့..
ရွက္တယ္...။

လူဆိုး၊ လူညစ္
လူပ်က္၊ လူသိုး
လူသူခိုးေတြၾကားမွာ
မခ်မ္းသာခ်င္ဘူးေဟ့...
ရွက္တယ္...။

မူးကိုျမစ္ထင္
ႏြားေျခရာခြက္ကို ပင္လယ္ထင္
ဝါးလုံးေခါင္းထဲ လသာ
ဟား.. ဟား.. ဟား..
ဒါေတြအကုန္လုံး
ငါ့ေျခဖ်ားမွာ
ေျမမႈန္ ပမာပဲ...။

သြားၾက...
မလာၾကနဲ႔
သြားဖားၾက
သြားစားၾက
ကြ်န္ခံၾက
ဖင္လွန္ၾက
ေပါင္ႏွံၾက
နံေဟာင္ေနတာပဲ
သြား...
ခ်က္ျခင္း ထြက္သြား...။

အသျပာဆိုတာ တခဏ
ပကာသနဆိုတာ တဘဝ
ေပ်ာ္လိုက္ၾက
ရႊင္လိုက္ၾက
ခ်စ္လိုက္ၾက
မုန္းလိုက္ၾက
ရယ္လိုက္ၾက
ငိုလိုက္ၾက
----------
ဘယ္မွာလဲ သုခ
သုခဆိုတာ ဘာလဲ
သုခကို ဘာလုပ္လို႔ရသလဲ
မင္းလည္းမသိ
ငါလည္းမျမင္
ဒါေတာင္..
ထင္ရာစိုင္းၾကတုန္း
ေခတ္ဆိုး ခါဆိုး
ဒီအျဖစ္မ်ဳိးေတြက
ရင္က်ဳိးစရာပါလားေနာ္...။

အက်ဳိးမသိ
အေၾကာင္းမျမင္
ျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္
လုပ္ခ်င္တာလုပ္
အာဟာရအတြက္
ဂုဏ္မာနအတြက္
ေပါင္တံသြယ္သြယ္ကို အပ္ႏွံၾက
ေျခသလုံးျဖဴျဖဴကို ရင္းႏွီးၾက
ဒစၥကိုမီးေရာင္ၾကား ေပ်ာ္ျမဴး
အသူရာေတြနဲ႔ ယစ္မူးၾက
ခြင့္ထူးခံေတြ
လူ႔မလိုင္ေတြ
ေရေပၚဆီေတြ
လူ႔လြယ္အိတ္ေတြ
ထြီး... ရြံလိုက္တာ
ဟင္း... နံလိုက္တာ
ေဝါ့... အံခ်င္လိုက္တာ
ေအာ္.. မသာ
မသာေတြ
မေသခင္က ပုပ္တဲ့မသာေတြ...။