ကမၻာေျမ
ဗဟိုခ်က္မ
အစမွ အဆုံးထိ
သိဉာဏ္ရွိ လူသားတို႔ရဲ႔
ေဖာက္လြဲတဲ့ ငါတေကာတို႔ေၾကာင့္
ရင္ဘတ္စည္တီး
ျမည္ဟီး ငိုညဥ္းသံတုိ႔ကို
မၾကားေလေရာ့သလား...။
သမုဒၵရာ
ခက္မသုံးျဖာမွ
ပင္လယ္ျပာအဆုံး
တိုးတက္တဲ့ လူသားတုိ႔ရဲ႕
ေလာဘဦးေဆာင္တဲ့
ေန႔တဓူဝတို႔ေၾကာင့္
က႐ုဏာမဲ့
လႈိင္းဂယက္တို႔
သက္ျပင္းခ်သံကို
မၾကားေလေရာ့သလား...။
ညစ္ဆိုး ပုပ္သုိး
အက်င့္ပ်က္မႈမ်ဳိးကို
သက္မဲ့တို႔ပင္ မလိုလား...။
ေလာဘသား
ေမာဟမ်ား
ေဒါသပြား
ငါတို႔လူသား
ဉာဏ္ကစား ေဖာက္ျပားလွ်က္
နင္း, ေျခ, ဖ်က္ ေခ်ာက္ျခားလွ်က္
ခိုး, လု, ဝွက္ က်င့္ပ်က္လွ်က္...။
ဘုရားရွိလွ်က္
တရားမသိသူေတြ
ဘုရားလည္းမရွိ
တရားလည္းမသိသူေတြ
ဗာလ, အႏၶ, အမႏုႆေတြ
ဒူေဝဒူေဝဒူေဝ
ဒုကၡသံသရာမွာ
ခံၾကေလဦး...။
Thursday, July 1, 2010
ပန္းရနံ႔တို႔ သင္းပ်ံ႕ေနေသာအခါ မာယာတို႔သည္ လွည့္စားရန္ အားေကာင္းလာတတ္၏...။
ကဗ်ာ
စပ္မိစပ္ရာ
ကဗ်ာ
ကဗ်ာမဟုတ္
ကေလးကဗ်ာ
ခံစားခ်က္
ငါ့စကားႏြားရ
စပ္မိစပ္ရာ
စာတိုေပစ
ဓမၼလကၤာ
ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႕
ယု
ျပာသိုလဘြဲ႕
လဘြဲ႕
ႀတိခ်ဳိး
သီတင္းကြ်တ္လဘြဲ႕
သံေဝဂကဗ်ာ
အခ်စ္ကဗ်ာ
အမ်ဳိးသားေရးကဗ်ာ
အလကၤာ
အာဇာနည္ေန႔
အေမေန႔
ေက်းလက္ကဗ်ာ
ေဆာင္းဘြဲ႕
ေတးတပ္
ေဒြးခ်ဳိး
ေပါက္ကြဲခ်က္
ေပါက္တတ္ကရ
ေမတၱာစာ
ေရာက္တတ္ရာရာ
ေလးခ်ဳိး
ႏိုင္ငံေရးကဗ်ာ
No comments:
Post a Comment